Manne

En appelant ceux de son peuple ses brebis, le Seigneur a choisi un emblème très significatif du caractère qu'il aimerait voir manifesté en eux. Les caractéristiques les plus frappantes des brebis sont la douceur, la docilité et l'obéissance au berger au soin duquel elles se confient entièrement... La vraie brebis écoutera attentivement les plus faibles accents de la voix du berger, c'est-à-dire qu'elle gardera ses paroles comme un trésor dans son cœur, elle étudiera les manifestations de sa providence, elle cultivera ses privilèges de communion et d'intimité avec le Seigneur. Ceux qui demeurent ainsi en Lui ne peuvent jamais s'égarer. «Ils ne peuvent jamais quitter le droit chemin.» Z' 02-365. (R3116 : 2)

Pan, nazywając swój lud swymi owcami, wybrał bardzo znamienną cechę charakteru, jaką chciałby w nich widzieć. Najistotniejszymi cechami owiec są: cichość, łagodność i posłuszeństwo wobec pasterza, którego opiece całkowicie się powierzają. Prawdziwa owca będzie pilnie słuchać najsubtelniejszego akcentu w głosie pasterza, co oznacza, że będzie ona skarbić sobie Jego słowa w swym sercu, że będzie badać Jego wolę oraz pielęgnować tę łączność i osobistą społeczność z Panem, co jest jej przywilejem. Ci, którzy w ten sposób w Nim mieszkają, nigdy nie zabłądzą. „Przenigdy nie zgubią swej drogi”. Z.02-365